En son bitirdiğim kitaptan sizlere bahsetmek istiyorum: Mark Wolynn “Seninle Başlamadı”. Kalıtsal aile travmalarının kim olduğumuza etkileri ve sorunların üstesinden gelmenin yollarından bahsediyor. Bir kaç konu ilgimi fazlasıyla çekti. Şimdi onlardan bir tanesine değineceğim.
Hayatımızda kimi zaman çok mutlu kimi zaman üzgün kimi zaman da tükenmiş hissettiğimiz oluyor. Ve bir çok yaşadığımız kötü zamanlar travmalara sebep oluyor. Travmalar, fark etmesenizde arkalarında anılar bırakıyor; bir söz, bir duygu ya da bir aksiyon gibi… Deneyimlerimizi tarif etmekte zorlandığımız 2 önemli zaman vardır. Bunlardan birincisi 2-3 yaşında olduğumuz beyinlerimizin dil bölgesinin henüz tam olarak gelişmiş olmadığı dönemlerdir. İkincisi ise travmatik olaylar sırasında meydana gelir, bellek fonksiyonlarımız bastırılır ve bilgiyi doğru biçimde işleyemeyiz*.
Bunaldığımızda, sıkıldığımızda ilk başvurduğumuz şeylerden biri dildir. Bilinçaltımızda bulunan ve konusu olmayan deneyimlerin hepsi içimizdedir ve bazen bunlar farklı şekilde belirebilir. Mesela kronik hastalıklar veya açıklanamaz davranışlar gibi. Çekirdek dil, açıklanamamış anılarımızı açıklamaya yardımcı olur ve hatırlamadığımız olayları, anıları bir araya getirmemizi sağlar. Çekirdek dil sözel olmayan yollarla da kendini gösterebilir. Mesela Hansel ve Gratel kandırılarak karanlık ormana götürülüyor. Evlerine geri dönmeyi garantilemek isteyen Hansel, ormanda yol boyunca ekmek kırıntılarını yola bırakıyor. Buradaki ekmek kırıntıları aslında bizim doğru yolu bulmamızı sağlayacak sözcüklerimizdir. Masallardaki gibi, yolumuzu bulmak için sözcüklerin yolunu izlemek yerine, bazen ilaçlara başvururuz ya da sigarayla, alkolle veya seksle kendimizi rahatlatmaya çalışırız. Halbuki bu yollar bizi kısa süreli mutlu eder ve gitmemiz gereken yere asla bizi götürmez.
Geçmişimiz keşfedilmeyi bekliyor ve biz bunu çok erteliyoruz. İlk olarak atmamız gereken adım sözcüklerle barışmak ve geçmişte çözümlenmemiş ne varsa çözüp geleceğe o şekilde devam etmektir, benden söylemesi…
*Mark Wolynn, Seninle Başlamadı 2016, 67
Daha uzun yazılar bekliyorum.
Bu konuyla ilgili çok güzel geri bildirimler aldım. Okuyucularımı sıkmadan elimden geldiğimce yazılarımı uzatacağım 😊
Çok güzel bir noktaya değinmişsin. Hepimiz geçmişin izleriyle, şimdiyi yaşadığımızı zannederek geçmişte takılı kalıyoruz. Bu konuyu daha geniş bakış açısıyla ele alabilirsin.
Açıkcası paylaşılan bilgiler gayet güzel, ve açıklayıcılıkta problem yok. Ancak beklenti tabii okurdan okura değişir.. Uzun makaleler okumayı seven biri olarak düzyazının içinde kaybolmayı seviyorum.. Belki de uzun yazıları başka bir partide toplayabilirsiniz. Malum, herkes uzun uzadıya okumayı sevmeyebilir. 🙂
Elif hanım travmalarımıza travma eklenen bu günlerde bu şahane farkındalık yaratma algınızdan dolayı çok teşekkür ediyorum… sihirli bir dokunuş oldu ruhuma.